SEN GİDERKEN KALANLAR...

SEN GİDERKEN KALANLAR...

Artık siluetin uzaklaşıyor gecenin karanlığında

Gittikçe dara düşen vakitlerim şimdi daha da darda

Yollanmamış mektuplar var tozlu raflarımda

Yine de bir veda

Yine beni buldu elveda

Sen gelirken

Bütün kapıları açtım ben

Ardından sürgülensin diye bekçiler bıraktım

Sen hep geciktin

Ben hep baka kaldım

Hüzün kışın gövdesine yaslanırken

Bir denizin isyanında

Hapislere daldım

Zoruma gidiyor

Yediremiyorum şairliğime

Ama ağladım…

Memet KEMAL

31.12.09

Dur Biraz Daha...

Dur Biraz Daha...

DUR biraz
dur biraz daha kal
akşam olsun hele öyle gidersin
dur biraz
sana ihtiyacım var
gidipte ne edeceksin?
En fazla beni bitirirsin
dur biraz
bir sigara içelim
sönünce gidersin
YADA GİTME
GİDİPTE NE EDECEKSİN?

28.11.2008

Git !!!

Git
içimdeki şehir ayaklansın
İsyan etsin kalbimin kölelikleri
Yalnızlığım bogarken
Keserken nefesimi
Güzel bir tebessüm gibi
Bırak gecelerde resmini

Git
Bütün çocuklar sensiz kalsın
Sokaklar sessiz kalsın
Dört duvar üşüsün
Yanlışım
Yanılışım
Geç kalışıım
Geç anlayışım
Hüznümde yankılansın...

Git
Irmaklar gitsin senin gittiğin yere
Susuz kalsın yaz akşamları
Bütün rakı sofraları
Ben yine denizi görmeyen sahil kasabasında (balıkesir)
Yalnızlığımın omuzunda sızıp kalayım...


MEMET KEMAL

1+1=3

Esmerime...

(1+1=3)

Sen her defasında gidiyorsun nasılsa
Bu defa da gidersin yalnızlığı bırakarak bana…

Kerpiç evlerin şairlerinin gözyaşları sularken toprağı
Ağlamak bu yalancı ışıkların esrar kokan sokaklarında
Tanıdık bir yüz bulsam sana benzetirim
Sana baksam hep tanıdık yüzler gibisin
Her şeye biraz alışıyor insan
İnsan her şeyde birer hiçlik tomurcuğu

Kelimelerimi çaldırdım
Gözlerinde susarken yine
Bu defada gidiyorsun
En güzel mevsimler çiçeksiz geçiyor
Üşüyorum bütün şehir titriyor

Martılar mehtabın şerrinden korkarken
Bir yarasanın çığlığı nefesimi alıyor
Uyanıyorum ‘sen yoksun’
Bir şeyler hep böyle eksik kalıyor…

MEMET KEMAL…
27,12,09

YORGUN SAVAŞÇI

YORGUN SAVAŞÇI

Yıllar yılı
O küçük tebessüme sarılmadım
Ağladım…

Geçmiş günler
Geride hüzün
Geride yüzün
Anladım…

Birer birer tükeniyor bak
Geçerken günlerimiz
Unuttuk unutulduk
O eski anılarda tozlanıp kaldık…

Yinede geçiyor bak
Biz bu sularda az boğulmadık
Yedi canı olsa insanın
Böyle tükenmez
Adı aşk bunun
Anladım…

Artık sokaklar namert
Tebessümler sahte
Herkes kendine bir sahne bulmak derdinde
Her rüya sabah unutulan eksik bir elveda
Ve her satır geceleri seni anlatır bana…

Yalnızlık öldüresiye çirkin
Yalnızlık vefalı
Bir yanı ölüm
Bir yanı hayat
Nereye gitsem yüreğimin patlayışlarında
Hayalin hep yanımda olacak…

Yıllar yılı geçmiş bu günlere sarılmadım
Çabaladım
Ama artık yorgun bir savaşçıyım
Kılıcımı kim alacak…

Memet KEMAL
29.12.09