Ne yapmaya çalışıyorsun saat 2.00! gece çoktan olmuş bütün utangaçlığınla gel yanıma, aşka hesap vermek zorunda değiliz. İstanbul seni senin kadar sevmedi, sen Akdeniz'e yakışırsın , ellerin yosun kokmalı gülüşün yapışmalı sessizliğime... Bir gece belki her şeyiyle yorgun, dimdik ve uykusuzken kapıma gelsen. Bilmezdim sabah olacağını. Çocuklar uyanmadı henüz, daha pencerenin pervazını gagalamıyor kargalar. Sessizlik henüz uçurum olmadı. Seyyahlık başka bir aşkın yolundan geçerken yalnızlığına sığınmaktır. Seyyahlık biraz mülteciliktir aynı zamanda. Ayakta duran kelimelere '' OTURUNUZ LÜTFEN...'' demek isterdim. Ama anladım ki saygısından yeryüzünün tevekkülü. Mahremiyeti yeryüzünün senin yıllanmış dudaklarında aranıyor. Bilmiyoruz hala Yeni yetme çocuk olduğumuzu. Sabah oluyor. Her gün olduğu gibi... Kim bilir GECE nerde uyandın! Ben rakı şişesindeki balık! Biraz sarhoştum O YÜZDEN ADINI SAYIKLADIM...Memet KEMAL(Düşlerin karikatüryası 1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder